Gelukt

Foto: flickr, by bigmick

Gisteren stond ik op het station van Gilze-Rijen. Op dit station moet je niet te dicht bij één van de twee sporen staan: ongeveer om de vijf minuten raast er een intercity voorbij met een kracht waardoor je bijna Gilze weer wordt uit geslingerd. Laat het die lui van de levenseindekliniek maar niet weten, dat werk ongeveer.
  In de wachtkamer van het bedrijf waar ik zijn moest werd me door de secretaresse een pepermuntje aangeboden. Even later werden we opgehaald om na het gesprek weer terug naar de wachtkamer begeleid te worden. Toen ik mijn naambordje bij de dame achter de balie in wilde leveren vroeg ik waar het toilet was.

  'Dan moet ik even iemand bellen', antwoordde ze, 'dat is in het gebouw.' 

  Een minuut later werd ik door een man van de beveiliging naar de toiletten begeleid. Hij liet me alleen voor een eerste deur, waarna ik nog een tweede deur door moest om bij het toilet te komen. Als ik een bedrijfsspion was geweest had in dat halletje mijn kans gelegen.
  Ik besloot maar niet de bedrijfsspion uit te hangen en liet me na toiletbezoek weer terug naar de receptie begeleiden.
  'Gelukt?', vroeg de dame achter de balie. 'Het is gelukt', zei ik, waarna ik snel nog een pepermuntje in mijn mond stopte alvorens het pand te verlaten.