Brabo

Foto: flickr, by DavidB123

Hoewel ik geen geboren en getogen Brabander ben, voelde ik me toch genoeg aangesproken door een oproep in het blad 'Brabeau' om het meest Brabantse verhaal te schrijven. Hoe Brabants kan je het maken, dacht ik, en ik begon te schrijven over de Loonse en Drunense duinen, Den Bosch, Bossche Bollen, de Sint-Jan, Napoleon Bonaparte en de Dommel. Het resultaat is te lezen in de editie die nu in tijdschriftenwinkels en supermarkten in Brabant en vér daarbuiten ligt. Een teaser:

Het lijkt te gaan eindigen waar het is begonnen, tussen de kanonnen van bastion Vught. Roerloos staat ze op het gras, met de armen over elkaar en met de rug naar de polder toe. Naast haar de kanonnen, als trouwe wachters turen ze over de stadswal. Haar fiets staat tegen de bast van een grote wilg, aan haar stuur bungelt een plastic tasje.

  'Aparte plek om af te spreken', zeg ik. 'Ben je bang dat we worden aangevallen?'
  'Hier hebben we elkaar voor het eerst gekust', zegt ze, alsof ik dat vergeten ben.
   Dan zwijgt ze, de stilte tussen ons in wordt opgevuld door krekels en kikkers. Ik denk aan de Loonse en Drunense duinen, aan wervelend zand en cappuccino.

Als dit niet Brabants aanvoelt, weet ik het ook niet meer. Wie wil weten hoe dit zwoele Brabantse zomeravondverhaal zich verder ontrolt, haast zich naar een Brabants winkeltje of deze Brabantse webshop.