zaterdag 8 maart 2014

Public Relations

'Nog iets guitiger', zei de dikke vrouw tegen haar kinderen. Ze zaten met z'n vieren in  zo'n tussen-hokje in de trein, twee op het ene bankje, twee op het bankje ertegenover. Aan de linker kant twee kinderen, aan de rechterkant twee dikke vrouwen. Ze kwamen uit Limburg en hadden een dagje Amsterdam gedaan. De jongen en het meisje hielden een Ajax-shirtje omhoog, precies onder hun kin. En nu moesten ze dus guitig lachen van hun moeder. Die nam een nieuwe foto en bekeek het resultaat kritisch. 'Nu sta jij er niet zo leuk op', zei ze tegen het jongetje.

  De volgende dag liep ik door de stad.  Een jochie van een jaar of twaalf leunde tegen de deurpost van een kledingzaak, een plastic tasje nonchalant in de hand. Zijn hoofd keek in de verte, zodat het eruit zou zien alsof hij door een fotograaf was betrapt. Die fotograaf dat was zijn moeder, die op haar hurken om hem heen schoof en hem schuin van onderen fotografeerde.
  'Die gaat meteen op Facebook', schreeuwde ze ondertussen. 'Deze zijn echt top!' Mark Zuckerberg, wat heeft die man ons een werk bezorgd.