Discussie

RGB Free, by dieterjj

Aangezien de Mohammedanen weer aan de poort rammelen, leek het me wel een goed idee de bijbel eens door te nemen. Ik begon met de vier synoptische evangeliën: de vier biografische boeken over het leven van Jezus Christus aan het begin van het Nieuwe Testament.
  Wat je al snel opmerkt als je deze boeken leest, is dat Christus vrijwel nergens verkondigt dat hij gaat sterven om de zonden van de mensheid op zich te nemen.
  Wel komt met name in de evangeliën van Matteüs, Marcus en Lucas een Christus naar voren die een ongelooflijke hekel heeft aan elke vorm van boekenwijsheid, die dreigt dat je Hem maar snel in je hart moet sluiten, omdat Zijn vader je anders een lesje zal leren, die alleen een wonder verricht als Hij er zin in heeft en die een opvallende voorkeur aan de dag legt voor tollenaars en criminelen.

  Met name de afkeer die de Mensenzoon tegen boekenkennis tentoonspreidt, stuitte me enigszins tegen de borst. Hoe meer ik van het Nieuwe Testament las, hoe meer begrip ik voor de Farizeeërs begon te krijgen.

  Heb je braaf je halve leven de heilige geschriften bestudeerd, komt er op een dag iemand opdagen die verkondigt dat het allemaal flauwekul is, dat Hij de ware kennis bezit, en dat je dit maar beter kan accepteren, omdat je anders nog een verschrikkelijker lot zal wachten dan de overspelige tollenaar.
  Om deze nieuwlichter nu maar meteen aan het kruis te laten nagelen is wel weer het andere uiterste, maar dat iemand die continu elke kritische vraag pareert met de mededeling dat hij nu eenmaal de zoon van God is, en dat de discussie daarmee is afgesloten, behoorlijk snel op je zenuwen gaat werken, daar kan ik mij persoonlijk wel wat bij voorstellen.