Onderwereld

Foto: flickr, by Joelk75

De parkeergarage is donker, nat en griezelig. Er zouden plaatsen vrij moeten zijn, we draaien zeven rondjes en dan hebben we nog geen vrije plaats gevonden. We beginnen dezelfde auto's tegen te komen, mede verdoemden die gevangen zijn in de vierde ring van de hel, die Dante vergeten was: de volle parkeergarage zonder uitgang.
  In een donkere hoek liggen zeven ratten aan een dode haas te knabbelen.
  Dan: mensen die hun auto inladen, vertrekkers, de Witte Walvis van de vierde ring. We wachten tot ze klaar zijn. En we wachten. Ze hebben een kind. Er moet een stoeltje op de achterbank bevestigd worden. En nog een keer, hij zat niet stevig vast. En waar is het kind nu weer? En nu zit het stoeltje weer los. Achter ons sluiten honderden auto's aan. Er wordt getoeterd. De spullen moeten in de achterbak. Het kind is weer los. Het stoeltje moet weer vast. Auto's die van de andere kant komen beginnen te azen op dezelfde plek. Uitstappen, klaar staan voor als ze wegrijden.
  Een met urine besprenkelde wenteltrap leidt terug naar de bovenwereld.