Dagboek

RGB Free, by shockstock

Onlangs stond er in de Volkskrant een stuk van de Nederlands-Marokkaanse Nadia Ezzeroili getiteld 'Ik ben geen Nederlander'. Het stuk is nog het beste verteerbaar wanneer je het beschouwt als een parodie op een opstel van een middelbare scholier die verklaart zich voorgoed van de maatschappij te distantiëren:

  'Ik ben zo naïef geweest dat mijn loyaliteit boven jullie twijfel verheven was.'
  'Ik moet me harnassen tegen jullie wantrouwen en achteloze afwijzing.'
  'Ik ben al vroeg ingeprent een rottende plek te zijn.'
  'Ik lach bitter om deze pathetische gedachte.'
 
  Ezzeroili bemerkt dat er in de hogere kringen weinig oprecht menselijk contact is ('de oppervlakkige borrelpraatjes beginnen op mijn geduld te drukken') en interpreteert dit meteen maar als een xenofobe aanval op haar Marokkaanse achtergrond. Ze stelt vast dat je in de 'hogere middenklasse' met een 'andere stem moet praten', iets waar Jopie uit Almere minstens evenveel last van heeft. Dan husselt ze nog wat losstaande racistische incidenten van de afgelopen twee jaar door elkaar en verklaart ze dat de Hollandse droom 'een deceptie' is.

  Als mevrouw Ezzeroili exemplarisch is voor de ervaring van de gemiddelde allochtoon, denk ik dat we met z'n allen opgelucht kunnen ademhalen.

  Wanneer je in je verbolgen aanval op een compleet land echt niet verder komt dan zo'n van puberale onmacht en realiteitszin verstoken melodramatisch broddelstukje als wat Ezzeroili door de brievenbus van de Volkskrant kieperde is er namelijk maar één conclusie mogelijk: Nederland is het paradijs.
  En Ezzeroili doet er verstandig aan om vandaag nog een dagboek te kopen, bij voorkeur zo één met een slotje erop.

Zolderraam

RGB Free, by micromoth

Ik zit mij voor het zolderraam
van alles af te vragen

En zie door het vierkante vensterglas
twee kauwtjes op de daken

Op de schoorsteen van de overkant
hangen ze wat op de schoorsteenrand

Niemand die ze wat kan maken
Niemand die ze daar kan raken

De een die spreidt zijn vleugels
de ander pikt ze schoon

Dan draaien ze de rollen om
zo rollen die kauwtjes gewoon

Ik wou dat ik twee kauwtjes was
dan vroeg ik me niets meer af

Maar pikte ik op een schoorsteenrand
wat loom mijn vleugels schoon.

Teaser

Foto: Wikipedia

Na de nieuwe Star Wars-film gezien te hebben ben ik tot een inzicht gekomen: je kan eigenlijk maar beter alleen de trailers van films kijken. De eerste teaser trailer van Star Wars, episode VII, kwam uit in november 2014 en hij was helemaal fantastisch. Hij prikkelde de verbeelding, had de juiste Star Wars-sfeer en gaf precies zo weinig prijs dat je je goed kon voorstellen dat de nieuwe Star Wars-film helemaal fantastisch zou zijn.

  Toen kwam in april 2015 de tweede teaser trailer uit en deze was ook behoorlijk cool, hoewel er al een scène inzat die de wenkbrauwen deed fronsen. Echt achterdochtig werd ik pas toen ik in november 2015 de eerste volwaardige, twee en een halve minuut durende trailer zag: daar leek het hele Star Wars-gevoel al uit verdwenen en het kijken van de complete film was eigenlijk alleen maar één lange bevestiging van een donkerbruin vermoeden: ze hebben er een potje van gemaakt.

  The Force Awakens is een aardige actiefilm met lichtelijk hysterische tieners die uit elke willekeurige blockbuster van de afgelopen tien jaar weggeplukt hadden kunnen worden. De film voelt nog het meeste als één lange hommage (of persiflage, afhankelijk van je welwillendheid) op een Star Wars-film en ik had geen moment het idee dat ik naar een vervolg op Star Wars VI zat te kijken. Daarom had ik het misschien maar beter bij die allereerste teaser trailer kunnen laten, een inzicht dat op meerdere terreinen toe te passen is.

  Waarom een heel boek lezen, als de inhoud waarschijnlijk toch wel tegenvalt? Hou het gewoon bij de achterflap, dan blijft het fris en interessant. Van voetbalwedstrijden kijk ik alleen nog maar de voorbeschouwing en als ik op vakantie ga pak ik mijn koffers en daar laat ik het verder bij. Ik weet het niet helemaal zeker, maar ik heb het vermoeden dat ik op een geniaal inzicht ben gestuit: beschouw het leven als één grote trailer en eeuwig geluk zal je deel zijn. 

Kloof

RGB Free, by mokra

Op oudejaarsnacht werden in Keulen tientallen vrouwen aangerand door een groep van zo'n duizend mannen met een Noord-Afrikaans dan wel Arabisch uiterlijk. De NOS bracht dit nieuws als volgt:

  De grote vraag is natuurlijk wat dit betekent voor het vluchtelingendebat en of dit extreem-rechts in de kaart zal spelen.

  Sinds de Tweede Wereldoorlog lijkt het idee te bestaan dat de westerse burger vierentwintig uur per dag naarstig zit te wachten tot hij eindelijk zijn nazi-uniform weer onder zijn bed vandaan kan halen om op allochtonenjacht te gaan. Zelfs een 'massa-aanranding' leidt niet tot verontwaardiging over de misdaad zelf, of tot een debat over de efficiëntie van nationale veiligheidsdiensten, maar tot een hysterische bezwering van totaal hypothetische xenofobie.

  Zachtjes praten, anders maken we Hitler wakker.

   De brave burger zit op zijn bank en hoort een verhaal over aanranders en verkrachters. De beschuldigende vinger van de journalist wordt al tijdens de verslaggeving vanaf het plein honderdtachtig graden gedraaid en recht zijn gezicht in geduwd: 'En waag het niet om hier racistisch door te worden! Potentiële nazi dat je bent.'
  Blijkbaar is het vertrouwen in de burger zo laag, dat zelfs bij een ernstig geweldsincident in de eerste plaats de labiele autochtonen moeten worden geneutraliseerd. En dan volgt er nu een item over de onverklaarbaar groeiende kloof tussen de burger en de politiek.