 |
| RGB Free, by coscurro |
Tijdens Open Monumentendag fietsten we door de Brabantse weilanden. Op een pittoresk landweggetje werden we gepasseerd door een tractor met aanhangwagen. In de bak van de aanhangwagen lag een man in een overall uitgestrekt van de zon te genieten. Hij had een strooitje in zijn mond en tikte even tegen zijn pet toen we langskwamen.
Ik vroeg me af of het een door de Monumentenstichting ingehuurde figurant was, hij leek net een beetje teveel op een personage uit de Schippers van de Kameleon om echt te zijn.
We fietsten een erf op waar zich een authentieke negentiende-eeuwse boerderij moest bevinden. Terwijl we een stoffig zandpad afsjouwden, dacht ik aan het vorige monument. Daar stond een jongetje met verschillende takjes van bomen en struiken en een potje water met beesten erin.
Eén van die beesten herkende ik als een geelgerande watertor, een beestje dat vaak figureerde in de biologieboeken die ik verslond toen ik ongeveer even oud als het jongetje was.
'Is dat een geelgerande watertor,' vroeg ik aan het jochie.
Zijn ogen lichtten op, eindelijk was er iemand langsgekomen met verstand van zaken.
'Dit gebouw stond eerst honderden meters verder, in het dorp,' vertelde een mevrouw bij de volgende negentiende-eeuwse boerderij.
'We hebben hem helemaal integraal over laten zetten naar ons erf. Dat heeft nog heel wat moeite gekost. We moesten zo veel papierwerk regelen.'
'De overheid!' schreeuwde een man die achter ons aan het zandpad was opgeploeterd.
'De overheid werkt de burger alleen maar tegen! Daar leven ze van. Ze verzinnen regels om zichzelf aan het werk te houden. Je kan niet eens een boerderij verplaatsen zonder dat ze daar zeven jaar over moeten vergaderen! De overheid...'
Terwijl we het pad alweer half af waren gelopen, hoorden we achter ons de man in de verplaatste negentiende-eeuwse boerderij nog steeds over de overheid tieren. Ik dacht weer aan de jongen met zijn geelgerande watertor en de man die lui achterin een aanhangwagen had gelegen. Leef je leven alsof je een personage in een streekroman bent, dat leek zo'n beetje de moraal van deze Open Monumentendag te zijn.