Overwinningsfeest

pixel 2013, Pixabay

 Na de Europese Parlementsverkiezingen is het weer zover: beelden van feestende politici die 'gewonnen' hebben.
 
  Stel dat na een bedrijfsvergadering de stemmen worden geteld en jouw voorstel komt als beste uit de bus. Spring je dan met gebalde vuisten overeind, waarna je een triomfantelijk rondje om de tafel rent, terwijl je een lange neus naar je collega's trekt?

  En zo niet, waarom is het dan wel sociaal geaccepteerd dit te doen als je niet slechts een bedrijf, maar een heel land met je plannetjes mag gaan terroriseren?

Fatsoenlijke regels

RGB Free, by manucuatu

Tijdens de debatjes rond de Europese Parlementsverkiezingen deed Anja Hazekamp van de Partij voor de Dieren een dappere poging om dierenwelzijn onder de aandacht te brengen.
  Dit werd snel afgekapt door Esther de Lange van het CDA, die het vermoeden uitsprak dat de zorgen van Hazekamp over het transporteren van dieren over honderden kilometers, alleen maar omdat het slachten in een ander land goedkoper is, een opstapje zou zijn naar het compleet afschaffen van veeteelt.

  'En mensen willen nu eenmaal een lekker stukje vlees', besloot De Lange. 'Daar moet je fatsoenlijke regels voor maken.'

 Dat je in een tijd van gigantische overvloed jaarlijks miljarden dieren vermoordt, puur omdat ze 'lekker' zijn, zou door toekomstige generaties wel eens met evenveel weerzin en verbazing bekeken kunnen worden als dat we nu terugkijken op slaven die ter vermaak in arena's aan stukken werden gehakt.

  'Mensen willen nu eenmaal lekker griezelen', had een Romeinse senator 2000 jaar geleden kunnen verkondigen. 'Daar moet je alleen wel fatsoenlijke regels voor maken.'

Winnaar

Foto: Wikipedia

Als speciale gast voor het pensioenfeest is Danny Blind uitgenodigd. Omdat het een verrassing is, moet Blind precies op het juiste moment de feestzaal binnen komen.
  De ex-voetballer is geïnstrueerd om in zijn auto te wachten, een van de jonge gasten wordt erop uit gestuurd om hem op te halen. Samen met zijn vriendin speurt hij vijf minuten voor het moment suprême de parkeerplaats af.

  'Wat was zijn voornaam ook alweer?'

  Het meisje haalt haar schouders op: het zal wel met die voetballers. En dit is dan ook nog een oude man. Die zoon, die zou ze nog wel herkennen: een leuke krullenbol, als ze zich niet vergist.

  'Dave?'
  'David?'

  Als hij eerlijk is, heeft ie ook niet zoveel met voetbal. Misschien hadden ze die Blind nog even moeten googelen voor ze aan deze missie begonnen.
 
 'Zullen we zijn naam maar schreeuwen? Ze zitten binnen op hem te wachten.'
 'Laten we nog een rondje doen. Kijk, die dikke bak, daar zal je hem hebben.'

  Voorzichtig lopen ze op de auto af. Er zit een man in, en hij is redelijk oud. Hij is een beetje kaal, maar hij heeft nog wat krulletjes: het zou hem zomaar kunnen zijn. Ziet hij eruit als een goede voetballer?

  Dat is lastig te zeggen, zo in een auto. Als hij naast de auto stond, hadden ze misschien een voetbal naar hem toe kunnen schieten. 

  'Bent u meneer Blind?'
  'Jazeker.'

  De ex-voetballer spring uit zijn auto en begint meteen richting feestzaal te benen.

  'Denkt ie dat er een diepe bal aankomt', puft het meisje, maar de ex-voetballer hoort haar al niet meer. Hij is allang door de ingang verdwenen en halverwege z'n eerste anekdote: zo'n Champions League win je niet door de kantjes ervan af te lopen.

Idée reçue

'Robin van Persie is een fantastisch mens'

Foto: suju, Pixabay

- Hij is verbaal enorm begaafd
'Hij heeft zich als persoon geweldig ontwikkeld'
- Hij is de vriend van de media geworden
'Hij is een voorbeeld voor de jongere generatie'
- Hij heeft het fantastisch gedaan

'Veel beter dan een Dirk Kuijt'
- Dirk Kuijt was een beetje een dominee
'Dirk Kuijt is vooral met zichzelf bezig'
- Met zijn gezeik over topsportklimaat
'Kritiek op medespelers'

'Hoeveelste werd Feyenoord ook alweer met Van Persie?'
- Derde plek, 20 punten achter de koploper
'En met die belerende dominee?'
- Voor het eerst in 20 jaar kampioen

'Robin van Persie is een fantastisch mens'
- En Dirk Kuijt is een lul

Opluchting

Foto: Pixabay

De uitschakeling van Ajax in de Champions League zal bij veel voetbalsupporters een zucht van opluchting hebben ontlokt. Als je voor PSV of Feyenoord bent, waren de afgelopen maanden bijna ondraaglijk.

  'Mijn zoon is voor Feyenoord', zei René van der Gijp tijdens de voorbeschouwing, 'die kijkt al maanden geen tv meer.'
  Dick Advocaat vond dat onbegrijpelijk ('je bent toch Nederlander'), maar Wilfred Genee begreep het wel: 'dat zijn supporters.'

  Een andere verklaring zou kunnen zijn: 'dat is nu eenmaal tribalisme'.
  Het is vrij ironisch dat er in het voetbal steeds meer verwoede pogingen gedaan worden om het verschrikkelijke fenomeen racisme uit te bannen: racisme is hetzelfde soort tribalisme als waar voetbal al honderd jaar haar bestaansrecht aan ontleent. Het enige verschil is dat het maatschappelijk geaccepteerd is om mensen met het verkeerde voetbalshirtje te haten, terwijl het een doodzonde is om mensen met het verkeerde huidskleurtje te haten.

 Toen Stef Blok een half jaar geleden per ongeluk zei wat hij echt dacht, namelijk dat mensen van nature een beetje racistisch zijn, kwam er bij Pauw een Amnesty-medewerker aanschuiven die op hoge toon verklaarde dat Blok maar eens een dagje bij Amnesty International moest meelopen.
  Dan zou Blok wel inzien dat mensen van nature ontzettend ruimdenkend zijn.

  'Toon mij tien ruimdenkende Amnesty-medewerkers', dacht ik toen. 'En ik toon je een stadion met vijftigduizend schuimbekkende Feyenoord-supporters.'