Gebed

Foto: Flickr, by Breuls

In een recensie van de roman 'de weduwnaar' van Kluun, schrijft Elsbeth Etty het volgende:

'In de literatuur kunnen banale gebeurtenissen en voorspelbare emoties de vorm krijgen van unieke ervaringen die nooit eerder als zodanig zijn verwoord. Niet de beschreven gebeurtenis of de emotie zelf, maar de vorm en de taal bepalen het literaire gehalte. Met deze maatstaf is het onmogelijk De Weduwnaar van Raymond van de Klundert als literatuur te bestempelen.

Evenals in het eerste deel... banaliseert de schrijver herkenbare en door iedereen ervaren, maar ook voor iedereen unieke, gevoelens van liefde, schuld en rouw tot een platvloerse soap. De vorm parasiteert juist op die herkenbaarheid, de uitdrukking van de emoties sluit aan op de beleving van lezers die verwoording van dergelijke ontroeringen vooral kennen uit of ontlenen aan B-films en tv-series.'

Elsbeth Etty, NRC, 19 mei 2006.

In navolging van het alternatieve gebed van Jacques Perk, een tachtiger, uit een tijd toen kunst nog trachtte de 'allerindividueelste expressie van de allerindividueelste emotie' te zijn:

'Schoonheid, o gij, wier naam geheiligd zij,
Uw wil geschiedde; kome Uw heerschappij;
Naast U aanbidde de aarde geen andren God!'

(Fragment uit Deine Theos, Jacques Perk),

wil ik ook een alternatief gebed voorstellen, voor de liefhebbers van Kluniaans proza:

Soap

Geef ons heden onze dagelijkse soap
En verlos ons van den boze
Wereld die het leven is
Door manengeur en prikkelrozen

Een dagelijkse soap maar niet teveel
Net genoeg om niets te voelen

Van het ware leven rest ons dan
Gelukkig slechts een vermoeden.

Amen.