Mannetjes

Foto: Flickr, by ucumari

Genant, een ander woord was niet mogelijk bij het zien van de discussie aan tafel bij Pauw en Witteman van 12-01-10, over de inval in Irak. Tineke Ceelen, directeur van Stichting Vluchteling, waagde het te opperen dat Irak er nu nog slechter aan toe is dan onder Saddam. Onder Saddam was er tenminste nog enige stabliliteit, had je een dak boven je hoofd en iets te eten. Nu leef je in een tentenkamp, heb je niets te eten en worden je dochters ontvoerd en onthoofd weer teruggebracht.

Auw, dat was tegen het zere been van de mannetjes aan tafel. Vooral Frits Wester dook er bovenop, hevig verontwaardigd. Hoe haalde mevrouwtje het in haar hoofd het regiem van Saddam te relativeren. Het maakte niet uit dat mevr. Ceelen net terug was uit Irak waar ze daadwerkelijk met de mensen had gesproken terwijl Frits op het binnenhof een beetje achter Piet Hein Donner of Jan Peter aan had lopen sluipen: Frits was persoonlijk beledigd. Het ego was geschaad, Nederland had wel degelijk een goede daad verricht, en daarmee Frits persoonlijk ook een beetje. Vreemd hoe je je kan affilieren met zaken waar je werkelijk helemaal niets mee te maken had. Zelfs had Nederland een goede daad verricht, dan nog had onze Frits er niets mee te maken. Maar dat hij een gevoelig ego heeft, weten we al sinds de nieuwsquiz van 2004

De dominee, was toepasselijk genoeg de naam van de film die Frits met een rood hoofd al uitschreeuwde nog voordat de vraag was gesteld. Peter R. de Vries rook onraad (dikke pech voor Frits dat uitgerekend Peter -er is hier een moord gepleegd - R. ook in de buurt was) en Frits was ontmaskerd als valsspeler. Een man van 42 die valsspeelt bij een quiz-je, misschien niet zo vreemd dat hij zich persoonlijk beledigd voelde voor de opmerkingen van mevr. Ceelen..