Debat

Toen de film ‘Don’t look up’ een paar jaar geleden uitkwam, leek het me een wat vermoeiend progressief Amerikaans dram-project en daarom sloeg ik het even over. Inmiddels toch maar eens gekeken en ik moet zeggen, het viel me reuze mee. 

De film gaat over twee astronomen die ontdekken dat er een komeet op de aarde af raast die over zes maanden een einde aan al het leven zal maken. De Amerikaanse president (Meryl Streep) heeft eerst niet zoveel zin om veel met die informatie te doen, totdat ze in de problemen dreigt te raken door een seksschandaal en ze een afleiding nodig heeft.

   Streep is een van de acteurs die de film een niveautje hoger tillen. Ze is overduidelijk een Trump-karikatuur, waarbij het een slimme keuze is om voor een vrouwelijke versie te kiezen. Ook Cate Blanchett schittert als een door en door cynische presentatrice van een pathologisch opgewekte nieuwsshow.

  Er zitten een paar goede grappen in de film. Bijvoorbeeld als een van de astronomen, nadat ze voor de zoveelste keer door de FBI met een zak over haar hoofd is afgevoerd omdat ze te veel drukte maakt, besluit om terug te keren naar haar ouderlijk huis in Illinois. Als ze naar binnen wil, houden haar ouders angstvallig de hordeur dicht.
  ‘Geen politiek,’ waarschuwen ze hun dochter. ‘Wij zijn voor de banen die de komeet gaat creëren.’
  Tegen die tijd is er een hysterisch debat gaande tussen voorstanders van het opblazen van de komeet, tegenstanders van het opblazen (de komeet bevat waardevolle grondstoffen die nodig zijn om telefoontjes te maken) en mensen die überhaupt niet in het bestaan van de komeet geloven.
  Die laatste groep krijgt het wat lastiger als de komeet op een gegeven moment met het blote oog te zien is, maar daar hebben de politici die deze groep representeren een slimme oplossing voor: 

 ‘Don’t look up. Don’t believe the lies.’
  

  Het is satire met de subtiliteit van een kettingzaag, maar toch een stuk grappiger dan ik had verwacht.