Wat Ernst Jansz kan, kan ik ook dacht ik toen ik de vertaalwedstijd in de Volkskrant zag:
De Beesten - Huis van ’t Hijgend Hert
Er staat een huis in Zierikzee
Het heet ’t Hijgend Hert
Het trok menig man in de diepte mee
Mijn God, dat weet ik ’t best
Mijn moeder maakte kleren klaar
Ze naaide mijn blauwe broek
Mijn vader gokte enkel maar
In Zierikzee was hij maanden zoek
Een gokker neemt slechts één ding mee
Zijn koffer en valies
En hij stelt zich enkel dan tevree
Als hij dronken is en vies
Oh moeder, zeg uw kroost gezwind
Niet te doen wat ik heb gedaan
Een leven vol zonde en onbemind
In het huis van ’t Hijgend Hert
Eén voet staat nu op de tree
De ander op het perron
Ik ga weer terug naar Zierikzee
Zonder kettingen val ik om
Er staat een huis in Zierikzee
Het heet ’t Hijgend Hert
Het trok menig man in de diepte mee
Mijn God, dat weet ik ’t best
Misschien iets meer naar de geest dan naar de letter vertaald, maar volgens mij erg zingbaar.