Ik had Nashville Skyline van Bob Dylan altijd op een gebrand cd'tje, maar sinds kort heb ik hem in een origineel hoesje. (Bij Freerecord Shop geven ze Nashville Skyline en John Wesley Harding weg voor tien euro, met zijn tweeën in een mooi pakketje).
En wat ziet mijn oog: het origineel van Nashville Skyline draagt een gedicht op zijn hoes van niemand minder dan Johnny Cash, The Man in Black. (Die twee zingen ook nog een liedje op Skyline, een lichtelijk schmierende versie van 'Girl from the North Country')
The Man in Black over his Bobness:
This man can rhyme
the tick of time
The edge of pain,
the what of sane
And comprehend the good in men, the bad in men,
Can feel the hate of flight, the love of right
And the creep of of blight
at the speed of light...
I'm proud to say that I know it,
Here-in is a hell of a poet.
Die laatste twee regels zijn een beetje Sinterklaas-rijmelarij, maar verder toch aardig om te lezen. Cash had in die tijd (eind jaren zestig) een eigen tv-programma waarin Dylan één van zijn eerste comebacks kon maken. Na een paar jaar in Woodstock gebivakkeerd te hebben laat hij de wereld via Cash kennis maken mijn zijn nieuwe persona: de hoog zingende country-zanger: