Korting

 Hey, I put some new shoes on,
And suddenly everything is right,

- Paolo Nutini, New Shoes

Foto: flickr, by 401K

Een paar dagen geleden was het tijd om nieuwe schoenen te kopen. Aangezien mijn vriendin ook nieuwe schoenen nodig had, maakten we hier een duo-actie van. Bij Scapino hoorden we om de minuut een jingle: 'lever je oude schoenen in, dan krijg je tien euro korting.' Nadat we nieuwe schoenen hadden uitgekozen, togen we naar de toonbank. 'Als ik mijn oude schoenen hier ter plekke uittrek', informeerde ik bij het meisje, 'krijg ik dan meteen tien euro korting?' Dit werd beaamd.
  'Maar thuis hebben we nog een oud paar', haakte mijn vriendin in, 'krijgen we dan twintig euro korting?'
  'Je krijgt tien euro korting op elke veertig euro die je besteedt', luidde het antwoord. Aangezien we samen wel aan tachtig euro kwamen, leek het de moeite te zijn om even heen en weer te fietsen en die oude schoenen op te halen. Eerst rekende ik tachtig euro af, als ik dan tien minuten later twee afgeragde oude paren in een zak gooide, kreeg ik twintig euro terug.
  
  Tien minuten later loop ik de winkel weer in, inmiddels op mijn nieuwe schoenen, maar daar heb je het al: een ander meisje achter de kassa. Dit had Monthy Python written all over it. 'Kan ik u helpen?' Ik liet de kassabon zien en legde de deal uit. 'Dan moet u ze eerst maar terugbrengen en dan weer opnieuw kopen.' Ik leverde ze in, kreeg tachtig euro, gooide twee paar schoenen weg, kocht de nieuwe schoenen opnieuw en hield daarbij twintig euro in mijn zak.
  Toen ik de Vughterstraat af liep naar de Slegte, om die twintig euro meteen aan boeken te verbrassen, was ik erg in mijn nopjes met mezelf. Maar ik was nog niet bij de Slegte aangekomen, of de twijfel sloeg toe. Twintig euro voor twee paar schoenen waar een zwerver zich nog voor zou schamen. Hoe gaat Scapino daar geld op verdienen? Wat weten ze bij die schoenenketen dat wij  niet weten?
  Er is iets gaande, en de gewone man wordt er zoals gewoonlijk weer buiten gehouden.