Behulpzaam

Foto: flickr, by Paulusch

Gisteren dwaalde ik een half uur door de Amsterdamse wijk Slotervaart, op zoek naar het Antoni van Leeuwenhoekziekenhuis. Ik was uitgestapt bij het dichtstbijzijnde metrostation en dacht dat de rest zichzelf wel zou wijzen, hetgeen een misvatting bleek te zijn.
  Na vijf minuten stapte ik op een man af die voor een gebouw in volkomen rust een sigaret stond te roken. Nu kan je van Amsterdammers zeggen wat je wil, dat ze bijdehand zijn bijvoorbeeld, of alleen kampioen kunnen worden via een omslachtige inhaalrace, ze zijn wel, net als overigens de meeste stadsmensen, behoorlijk behulpzaam.

  Had ik een Brabantse boer om inlichtingen gevraagd dan was deze me waarschijnlijk eerst eens vijf minuten van top tot teen gaan opnemen, leunend op zijn riek, om dan wantrouwig te informeren wat ik daar eigenlijk te zoeken heb, in het Anthony van Leeuwenziekenhuis.
  Zo niet de Amsterdammer. Ik had mijn vraag nog niet gesteld of hij ontwaakte uit zijn lethargie, smeet zijn peuk op de grond, rende met geheven handen de straat op en hield de eerste de beste fietser tegen, een verschrikte vrouw,  om samen met haar te overleggen over de juiste route.
  Dat gebeurde, en vervolgens werd ik helaas precies de verkeerde kant op gestuurd. Uiteindelijk kwam het toch nog goed en was ik net op tijd in het ziekenhuis om de vrouw die ik moest gaan interviewen aan een man van rond de veertig die druk op een tablet zat te tikken te zien vragen of hij toevallig Michiel Hordijk was, hetgeen de man gelukkig stellig ontkende, zodat alles toch nog op zijn pootjes terecht kwam.