 |
| foto: flickr, by paddynapper |
Ik denk niet dat ik de waarheid geweld aandoe als ik zeg dat de mensen in de wijk waarin ik woon relatief lastig in beweging zijn te krijgen. Er zijn natuurlijk uitzonderingen, maar er wordt redelijk wat gehangen. Gehangen op pleintjes, galerieën, in trapportalen. De enige manier waarop de wijk massaal in beweging te krijgen is, is een loeiende sirene. Zet ergens een sirene aan, en de mensen beginnen te rennen alsof hun leven ervan afhangt. Niet van het gevaar af, maar naar het gevaar toe. En niet alleen jongetjes op fietsjes, huisvrouwen laten hun kroost in de steek, pakken met een hand de panden van hun jas bij elkaar en beginnen te spurten met een verbetenheid waar ze de rest van het jaar niet op te betrappen zijn.
Andermans leed is blijkbaar het enige waar de mensen nog echt enthousiast van worden. Verschillende partijen willen mensen weer aan het werk krijgen, ik stel dan ook de volgende maatregel voor: iedereen die een jaar gewerkt heeft mag na dat jaar op een zelf gekozen tijdstip een uur lang naar vreselijk auto-ongeluk, brand of bloederige vechtpartij kijken. Hiervoor schakelen we draaideurcriminelen in, hetgeen een win-win situatie oplevert.
