Aaien

Foto: flickr, by art_you

In de roman Zoete Mond van Thomas Rosenboom proberen twee mannen elkaar de loef af te steken. Ook zwemt er in de roman een witte walvis eenzaam door de Rijn. De walvis roept vertedering op, waarschijnlijk vanuit medelijden: het arme beest heeft geen idee wat hem overkomen is. Het herinnert de mensen die met verrekijkers aan de kant staan aan hun eigen eenzaamheid. Bovendien vormt het beest geen bedreiging. Om Nietzsche te parafraseren: we houden van de beesten, omdat ze geen mening over ons hebben.
  Rosenboom laat in Zoete Mond zien wat in het debat over vrijwel elk maatschappelijk probleem veel te weinig aandacht krijgt: het menselijk handelen wordt gemotiveerd door statusdrang, statusdrang en statusdrang. Als Wilders serieus werk wil maken van het Marokkanenprobleem, moet hij een wetsvoorstel in elkaar sleutelen dat ervoor zorgt dat Marokkaantjes met een minderwaardigheidscomplex elke dag verplicht een kwartier een konijn moeten aaien. De niet-veroordelende konijneogen zullen het straatgeweld met zeker veertig procent doen dalen.