Het interview met de schrijver Daan Heerma van Voss dat zaterdag in de Volkskrant stond was bijzonder lezenswaardig. Zo vertelde van Voss dat hij zijn ex-vriendin terug probeerde te krijgen door haar een petitie aan te bieden die hij door negentig mensen had laten ondertekenen. Ook de UPC-monteur had deze petitie ondertekend, een detail dat mijn aandacht trok. Zou een Bossche Ziggo-monteur deze petitie ook ondertekend hebben?
Sinds ik de Bureau-perikelen van Maarten Koning aan het lezen ben, is het begrip cultuurgrens mijn bewustzijn binnen gekomen. Koning moet op het Bureau voortdurend cultuurgrenzen tekenen, bijvoorbeeld met betrekking tot het geloof rond kabouters of de ophanging van de nageboorte van het paard.
Ik denk dat er een hele aardige cultuurgrens te trekken is rond het ondertekenen van een petitie om je ex terug te krijgen. In Amsterdam vinden ze het bijzonder geinig en ondertekenen ze grinnikend. Ook rond Utrecht kunnen ze een stukje absurde perfomance-art nog wel waarderen. Maar bij Zaltbommel kan je het waarschijnlijk wel vergeten en in Den Bosch mag je blij zijn als je geen tik voor je bakkes krijgt als je met dit soort fratsen aan komt zetten.
De gretigheid van het ondertekenen van een absurde petitie is zeer waarschijnlijk omgekeerd evenredig met de gretigheid van het omknopen van een kiel om jezelf drie dagen lang de vernieling in te zuipen.