Een paar dagen geleden dropte Jesse Welles een live concert op YouTube vol kritiek op Amerika met een Amerikaanse vlag op de achtergrond en vol commentaar op de ‘geweldige blanke God’ in muziek die druipt van de religieuze bezieling. Met het eerste nummer ‘The Great Caucasian God’ vliegt hij er meteen lekker in:
Upon a missile rode the Lord
Roaring justice is the sword
He was melting off the faces of the damned
You have heard of Noah's flood
That tale will pale against the blood
Pouring out and boiling in uranium sands
In het refrein doet hij een sarcastische oproep aan de Heer die aardig aansluit bij zekere politieke tendensen:
I said, "Lord, be thou near me
Blot out everything that's strange to me
Evеrything that's queer"
Het bijtende sarcasme verpakt in een goedmoedig deuntje doet denken aan ‘With God on Our Side’ van Bob Dylan. Wat ook aan Dylan doet denken zijn spitsvondigheden als:
He said son, there is no justice
There’s just what
And that just is
(In: It Don’t Come Easy)
Alsof ze tegen een AI hebben gezegd: creëer een zo authentiek mogelijk overkomende jonge Dylan-kloon voor de eerste helft van de eenentwintigste eeuw. Dat ik niet helemaal uitsluit dat Jesse Welles inderdaad uit de computer komt, lijkt me ook wel een teken van deze tijd.
Upon a missile rode the Lord
Roaring justice is the sword
He was melting off the faces of the damned
You have heard of Noah's flood
That tale will pale against the blood
Pouring out and boiling in uranium sands
In het refrein doet hij een sarcastische oproep aan de Heer die aardig aansluit bij zekere politieke tendensen:
I said, "Lord, be thou near me
Blot out everything that's strange to me
Evеrything that's queer"
Het bijtende sarcasme verpakt in een goedmoedig deuntje doet denken aan ‘With God on Our Side’ van Bob Dylan. Wat ook aan Dylan doet denken zijn spitsvondigheden als:
He said son, there is no justice
There’s just what
And that just is
(In: It Don’t Come Easy)
Alsof ze tegen een AI hebben gezegd: creëer een zo authentiek mogelijk overkomende jonge Dylan-kloon voor de eerste helft van de eenentwintigste eeuw. Dat ik niet helemaal uitsluit dat Jesse Welles inderdaad uit de computer komt, lijkt me ook wel een teken van deze tijd.