vrijdag 9 januari 2015

Aad

Foto: rgb free stock
Zou er nog wel eens iemand een emmer ijs over zich heen gooien? Dat vroeg ik me af toen ik op de televisie een paar mensen parmantig op de Dam een potloodje in de lucht zag steken. Ze waren aan het protesteren voor het vrije woord. Waarschijnlijk stonden ze twee maanden geleden op diezelfde Dam te protesteren tegen Zwarte Piet. In augustus stonden ze op een viaduct foto's van een lijkwagen te nemen en in juni dit jaar kieperden ze een emmer ijs over zichzelf heen.
  Dat laatste was om tegen ALS te vechten.

  Ik heb nooit begrepen wat ALS-patiënten ermee opschieten als ik een emmer ijs over mezelf heen gooi, maar dat is een terugkerend element bij deze hype-aanhakers: een zeer sterke afkeer van inhoudelijke discussie en kritische beoordeling. Ze doen me denken aan Carnavalvierders, die lopen ook de hele dag te loeren naar mensen die niet in een prinsessenjurk, met een half varken op hun hoofd, bier uit een po lopen te zuipen.
  Als je echt levensmoe bent, dan moet je tijdens Carnaval op de markt van Den Bosch een boek gaan zitten lezen.
  Bij de laatste hype is er dus de vreemde situatie ontstaan dat we allemaal onze huizen uitgaan voor het vrije woord, maar dat het verboden is om het over de Islam te hebben.
  Want dat is racistisch.
  Ik zit al twee dagen te luisteren naar tafels vol opiniemakers, die het vooral heel erg over zichzelf hebben en in een hysterische kramp schieten als iemand zich afvraagt wat die daders precies bezielt en wat dat eventueel met hun geloof te maken zou kunnen hebben.
  Waarom omringt Matthijs van Nieuwkerk, onze nationale drama-queen, zich niet met een gedragswetenschapper, een socioloog, een islamdeskundige en een evolutionair psycholoog? Waarom zitten  we naar het warrige geschreeuw van Prem en Jort te luisteren in plaats van naar Frans de Waal of Hans Jansen?
  Ik vrees omdat partypoopers niet welkom zijn.
  Het gedoe met die ijsemmers hield abrupt op toen Aad de Mos een video de wereld instuurde waarop hij ergens op een verlaten erf, in een grote witte onderbroek en een zieke hond op de achtergrond ook een emmertje ijsblokjes over zijn verweerde hoofd gooide.
  
  Het lijkt me een uitstekend plan om Aad de Mos nu ook weer in te zetten.
   Aad de Mos die midden op de Dam een potlood tevoorschijn haalt dat hij net bij de Hema heeft gekocht. Hij heeft een zwerver een euro betaald om een foto van hem te nemen terwijl hij het potloodje uit het zakje frommelt en het triomfantelijk de lucht insteekt.
  Vijf minuten later is de Dam weer van de duiven.