Secretaresse

Foto: rgb stock, by mzacha

In het artikel in de Volkskrant over de eerste VN 'mannen-top' staan een hoop achterlijke dingen, maar de prijs voor de meest achterlijke uitspraak gaat toch wel naar Gunnar Bragi Sveinsson, de minister van Buitenlandse Zaken van IJsland:

'Vroeger was het bij de bank als in Mad Men, vrouwen waren hoogstens secretaresse. Nu zitten ze in de top. Het werd hoog tijd, na 2.000 jaar. Ik snap niet dat ze zo lang hebben gewacht.'

Ik denk niet dat Gunnar vroeger erg hoge cijfers voor geschiedenis had, aangezien hij blijkbaar het waanidee heeft dat er al 2.000 jaar banken zijn die gerund worden door mannen in pakken terwijl secretaresses braaf brieven zitten te typen.
  
  Ongeveer 1.900 jaar lang bestond werk voor het overgrote deel uit zware, gevaarlijke, fysiek slopende arbeid. Mannen daalden giftige mijnen in, kregen scheurbuik op zee of liepen op een akker achter een os aan te sjouwen.
   Dankzij de stijgende welvaart werd begin vorige eeuw werk iets dat zich steeds vaker in goed geventileerde kantoren ging afspelen waarbij het grootste fysieke ongemak een papier-sneetje was.
  En laat dat nu precies het moment zijn waarop feministen hun recht op de arbeidsmarkt gingen opeisen.
  Eerst nog als secretaresse, maar inmiddels kan je de Noordzee dreggen met vrouwelijke managers die met ratelende houten kettingen over de afdeling struinen om naar je beeldscherm te loeren of je niet stiekem zit te internetten.
   In honderd jaar hebben vrouwen een inhaalslag gemaakt waar Frank de Boer jaloers op zou zijn en als Gunnar een beetje historisch besef had zou hij zich meer zorgen over zijn eigen baantje maken, dan dat van zijn vrouw.