Een lunet is een klein vestingwerk in de vorm
van een halve maan ('lune').
In Vught werden er in de 19e eeuw acht gebouwd op bevel van Willem II en drie staan er nog intact op de Vughtse hei. Ze geven hun naam aan de Lunettenlaan, wat zo ongeveer de meest intense laan van Nederland moet zijn.
 |
| Foto: Wikipedia |
Als je van het begin van de Lunettenlaan naar het einde wandelt, loop je langs de restanten van een stuk of vier oorlogen.
Om te beginnen kom je dus langs die lunetten van Willem II, die bang was dat de Belgen vanuit het Zuiden zouden oprukken nadat ze zich in 1844 onafhankelijk hadden verklaard. Op de tweede lunet ligt bovendien de fusilladeplaats van Kamp Vught, waar in de Tweede Wereldoorlog 329 mannen zijn doodgeschoten door Nederlandse SS'ers.
Heb je de lunetten en de fusilladeplaats aan je rechterhand, dan heb je de enig overgebleven authentieke barak van kamp Vught aan je linkerhand. Vlak naast deze barak staat woonoord Lunetten. Hier wonen nog steeds nakomelingen van Molukkers die voor het Nederlandse koloniale leger hebben gevochten. Ook ligt aan de Lunettenlaan de Brederokazerne, waar je vandaag de dag opgeleid kan worden voor de Nederlandse genietroepen.
Heb je je met veel moeite eindelijk langs al die oorlog geworsteld, dan kom je aan het einde van de Lunttenlaan bij de ingang van de Penitentiaire Inrichting Vught. En dat terwijl die Lunettenlaan zo gezellig begint, namelijk bij de IJzeren Man, een recreatieplas waar half Vught in de zomer lekker in het water ligt te badderen en waar ik in een grijs verleden zelfs weleens geschaatst heb ooit een keer met school, jongens met fietsen op het ijs, Joep ging op zijn bek, lachen, hé een militair, brede gast, rondjes lopen, moet ik ook weer eens doen, Captain America was toch wel een vette film, Molukkers op de fiets, jongens, moeten die niet naar school, nee lockdown, corona, barak 1b, lijkt wel een vakantiehuisje, zo onschuldig, alsof het een uitje is, de fusilladeplaats, stel dat je die wandeling maakt, van het kamp naar die plek op het lunet, je weet dat je gaat sterven, je laatste tien minuten en op de hei is het zo mooi en de vogels fluiten en je ziet dit alles voor de laatste keer hoe kan je dat mensen aandoen om ze zo naar hun dood te laten lopen en je weet dat het gaat gebeuren maar je kan je er niks bij voorstellen sommige van die jongens waren net twintig en hoe ouder je wordt hoe korter geleden het lijkt en eigenlijk moet je dus dankbaar zijn voor elke dag die je hebt maar zo werkt het niet je leeft niet in dat besef dat je elk moment kan worden neergeschoten dat is ook onhoudbaar Kamp Vught is gesloten veel auto's voor de gevangenis zat de Hakkelaar hier niet wat deed die ook alweer iets met wiet rookten we dat niet op het ijs toen op de IJzeren Man toen Joep op zijn bek toen we een tussenuur hadden toen