Actualiteit

Als kersverse dorpsdichter zit ik bovenop de lokale actualiteit. Zo las ik dat in er in Helvoirt noodlokalen komen voor Oekraïense kinderen. En in Vught is een pannakooi neergezet voor Vughtse kinderen. Beide gebeurtenissen hebben me geïnspireerd tot een gedicht:

Een nieuw verhaal

Als hij ver van huis is
omdat zijn huis niet meer bestaat
Als hij met zijn moeder
door onbekende straten gaat
 
Als ze in het vreemde dorp
voor het eerst de woorden hoort
in een taal die ze niet verstaat
een natte-aarde-taal
 
Als ze hun woorden kwijt zijn
de nieuwe nog niet kennen
als ze verdwalen in wind en gras
van dit natte groene land
 
Als ze worden neergezet tussen
kinderen van klei en
kinderen van ijs, met oude
en met nieuwe taal
 
Dan ademen ze in en weten:
er begint een nieuw verhaal
 

Een panna geven

In de pannakooi is het

overleven, geen tablets en
pagina’s vegen, maar
bewegen, je wacht
even op het
juiste moment, je stapt
de ander hapt 
je slaat toe maar je was
te traag
 
nu hou je angstvallig
je poten gesloten
 
te laat
 
lachende hoon is je deel
slechts één ding dat baat: snel
die bal weer onder je voeten en
 
schuiven, draaien, tikken
faken en dan, precies
op het juiste moment:
die bal tussen de schenen
vergeefs klappende benen
 
je lacht
 
een panna geven is leven
je bent baas voor een flits
tot je weer mist. In de kooi
duurt een zege nooit lang.