Discussie

RGB Free, by mzacha

In Woerden kruipt een klein Syrisch jongetje door een sporthal. Het is koud in Holland, met z'n ruggetje schurkt hij tegen de reutelende radiator waar vorige week nog de ballen van de zaalvoetballers tegenaan stuiterden. Het jongetje staart voor zich uit en vraagt zich af wat er in dit druilerige landje van hem terecht zal komen.

  In een televisiestudio zo'n vijftig kilometer meter verderop voeren twee mannen een discussie over precies deze vraag.

  Willem-Jan is een goed geklede, blozende man van in de vijftig en hij verkondigt dat het jongetje een verrijking voor de Nederlandse samenleving zal zijn.
  'Hij gaat de taal leren, hij krijgt goed onderwijs en hij wordt misschien wel een art, jurist of kunstenaar', verkondigt Willem-Jan glimmend.
   Willem-Jan denkt in succesverhalen, omdat hij zelf een succesverhaal is.
   Hij heeft een goede opleiding genoten en hij heeft al twintig jaar een mooie baan in de culturele sector. Hij staat positief in het leven en is omringd door mensen die ook allemaal positief in het leven staan. De weinige immigranten die hij tegenkomt zijn vrolijke, sterke, slimme mensen die gestaag de maatschappelijke ladder hebben beklommen en zich niet door een achterstandspositie hebben laten tegenhouden.

  Tegenover Willem-Jan zit Ruud. Ruud woont al zestig jaar in een prachtwijk, hij draagt een smoezelig overhemd, heeft groeven in zijn gezicht zo diep als loopgraven en zijn handen trillen omdat hij in de studio niet mag roken.
  Ooit woonde Ruud in een keurige arbeidersbuurt. Zijn vader werkte in de fabriek en iedere zondag gingen ze naar het voetballen. Inmiddels is zijn vader allang dood en is Ruud nog één van de weinige Hollanders in zijn oude buurtje. Hij zou wel willen verhuizen, maar heeft er het geld niet voor. Hij is laagopgeleid, heeft een slechte gezondheid en kan maar net de eindjes aan elkaar knopen. Onder Ruud wonen twee dealende Afrikanen die elke nacht stampende House draaien. Naast Ruud woont een schizofrene Turk die dag en nacht met een mes onder zijn lange jas door de buurt dwaalt. Als Ruud boodschappen moet doen komt hij langs een groepje van twintig Marokkanen die op de grond spugen en verkondigen dat hij een 'kankerhollander' is.

  Volgens Ruud wordt het Syrische jongetje helemaal geen arts, advocaat of kunstenaar. 'De ouders van het jongetje komen bij mij in de straat wonen en hij zal al snel ingelijfd worden door zo'n rondhangende bende. Hij zal de taal maar matig leren en al snel afhaken op school. Hij zal zijn eerste kruimeldiefstalletjes plegen als hij veertien is en de rest van z'n leven wordt het een rondhangende nietsnut die mij het leven zuur maakt.'

  Als Ruud gelijk heeft, heeft Willem-Jan daar geen enkele last van. Als Willem-Jan gelijk heeft, dan heeft Ruud daar geen enkel profijt van. Willem-Jan heeft alleen maar dingen te winnen, Ruud heeft alleen maar dingen te verliezen.