Drempel

RGB Free, by Ambroz

Het was na middernacht en we zaten in de intercity van Utrecht naar Den Bosch. Een trein gevuld met hele en halve dronkenlappen die lusteloos in hun bankjes hingen of elkaar melig wat zaten te whatsappen. Te midden van dit liederlijke gezelschap zaten twee uit de toon vallende jongemannen de voortgang van één of ander kloteproject te bespreken.

'Je moet gewoon om hulp vragen'
- En dat vind ik dus lastig
'Maar hoe kan je dan een plan opstellen voor hoe het moet gebeuren?'
- Maar hoe dan?
'Ik voel een drempel'
- Hoezo... Het probleem zit in zijn hoofd
'Hoezo voel jij je daar in je eentje verantwoordelijk voor?'
- Dat is een heel moeilijk proces
'Laat hem dan inzien dat het probleem dáár zit.'
-Het is een heel stroperig proces
'Uiteindelijk gaat het allemaal naar hem'
- Dat is een heel technisch verhaal
'Je draait eromheen'
- ...

Toen ik allang was uitgestapt en door de heerlijk frisse nacht naar huis fietste, zeurde de eindeloze dialoog nog steeds door mijn hoofd. Ik stelde me voor dat de twee mannen waren beland in een nooit meer eindigende schemertoestand, tot in de eeuwigheid rijden ze rond in een intercity waarin ze een gesprek voeren over een project dat niemand begrijpt, dat nooit afkomt en dat eigenlijk ook helemaal niet bestaat.