dinsdag 23 mei 2017

Trots


  Een waanzinnige haat voor het triviale lijkt me een wezenlijk kenmerk van fundamentalisten. Als we naar voetbal kijken, muziek luisteren, een taartje eten, op het strand liggen of een tennisballetje slaan, zijn we namelijk vrij.

   En als we vrij zijn, zijn we niet met onze gedachten bij God, Allah, of het Vliegend Spaghettimonster. Voor de fundamentalist is dit onverteerbaar. Het Vliegend Spaghettimonster is alles, zijn leven staat vierentwintig uur per dag in dienst van het Vliegend Spaghettimonster en als wij een balletje slaan, spugen we op het Spaghettimonster en op de fundamentalist.

  Misschien was die aanslag bij toeval in Manchester, maar zo niet, dan is het een sterke slag.
  Als we morgen naar een mooie passeerbeweging van Traoré zitten te kijken, zullen we met onze gedachten bij opgeblazen kinderen zijn en maar matig van deze passeerbeweging kunnen genieten.
  Een fraaie overwinning voor het Vliegend Spaghettimonster.