Het waren jongens van Marokkaanse afkomst met een Limburgs accent. Ze praatten over iemand die een kraak had gezet, het was een spannend verhaal. Ze zouden zelf ook wel eens een kraak willen zetten, ze boden tegen elkaar op hoe ze dat zouden doen. De dader zat nu in de bak, maar dat maakte het alleen maar mooier.
De andere mensen in de coupé zaten te lezen. In het bankje naast ons draaide een meisje ingespannen de bladzijden om. Een van de jongens schoof ongemakkelijk heen en weer.
‘Iedereen zit hier te lezen man.’
Hij keek nog eens naar het meisje. Ze keek niet naar hem, ze keek naar haar boek.
‘Daar hou jij niet van hè?’
Hij lachte naar zijn vriend.
‘Nee man, vet irritant.’
Hij keek nog eens naar het meisje dat zijn bestaan maar niet wilde erkennen en tuurde lichtelijk verongelijkt uit het raam. Als het aan hem zou liggen, zou hij dat lezen zo snel mogelijk verbieden, zag je hem denken.