Ik lees Stieg Larsson en Anton Tsjechov door elkaar. Wat opvalt, is hoeveel woorden de eerste gebruikt, zonder echt veel te laten zien, en hoe weinig woorden de tweede nodig heeft om een heel mensenleven te schetsen. Misschien is het verschil tussen literatuur en lectuur wel dit: dat als er een alien naar de aarde komt en die vraagt 'hoe is het om een mens te zijn?', je hem de complete Millennium Trilogie kan geven, en hij na lezing daarvan nog steeds geen idee heeft.
Geef je hem echter één kort verhaal van Tsjechov te lezen, dan weet hij alles wat er maar te weten valt.