Het verhaal Sulejmani begint psychopathologische trekjes te krijgen: volgens Sulejmani in Jol erop uit 'zijn carriere te vernietigen.' Ik denk dat Sulejmani zelf uitstekend werk levert als het op het vernietigen van zijn carriere aankomt, daar heeft hij Martin Jol echt niet voor nodig. Dat hij toch denkt dat iemand het op hem voorzien heeft, is een slecht teken. We moeten natuurlijk afwachten, maar ik vrees het moment waarop Sulejmani de wanden van de kleedkamer begint te bekloppen op zoek naar verborgen microfoontjes. Als Jan Vertonghen beleeft aan hem vraagt wat hij in vredesnaam aan het doen is, zal Sulejmani antwoorden:
'Hou me maar niet voor de gek, jij bent één van hen, dat heb ik allang in de gaten.'
Vervolgens zal hij Suk op zijn hoofd timmeren om te kijken waar het uitknopje zit: een Koreaan die zogenaamd bij de training aan kwam wandelen, ze denken zeker dat hij achterlijk is.