Vrij

Foto: Flickr, by HRC

Vandaag heb ik vrij: de post staakt. Dat deden ze vorige week ook al, maar daar werd maanden naar toe gewerkt. Die dag had ik in mijn agenda al afgefinkt. Een echte vrije dag is een dag die nog niet opgevuld is met plannen, een dag met plannen is al een beetje aan het werk gaan. De allermooiste weekenddagen zijn dan ook de dagen dat je uit je bed springt, je denkt dat je door de wekker heen bent geslapen, je komt onder de douche vandaan en bij het aankleden begin het langzaam tot je door te dringen: Zaterdag.

Alsof je na veertig jaar zwerven over de honderdste zandheuvel geklommen bent, en ineens oog in oog staat met het druipende fruit van het beloofde land.

Wat gaan we doen? Eerst maar even niets, genieten van het niet-werken. Maar na een half uur wordt je onrustig: de vrijheid knaagt aan je. Het schijnt dat sommige gevangenen nadat ze vrij gelaten worden zo snel mogelijk weer in de fout gaan: ze willen terug naar hun traliekamertje. Eerst maar eens naar buiten. Goede zet: wanneer je in alle vrijheid de heldere ochtendlucht inademt, dringt het opnieuw scherp tot je door. Je kan een ommetje gaan lopen. Of even naar de bibliotheek. Nieuwe schoenen kopen. Het is alleen wel koud. Eerst maar weer naar binnen. Hier zijn we al geweest. De kamer begint je de keel uit te hangen, nu je er eens goed voor gaat zitten, is het eigenlijk een zooitje. Eerst maar eens schoonmaken. Ramen boenen, stofzuigen. Het vuilnis moet weg, en nu heb je tijd om eindelijk eens naar de glasbak te gaan. En je moet eigenlijk ook nodig naar de kapper. Rekeningen moeten worden betaald, administratie. Planten water geven. Achterstallige e-mails.

De helft van je vrije dag is om.

Je puft uit op de bank, en je moet nog een hele middag. Bellen met de zaak: is er echt geen werk? Nee, helemaal niets. Dvd'tje kijken. Wat duren films overdag toch lang. Je bent vergeten boodschappen te doen, halsoverkop naar de Albert Heijn. En er staat ook nog een afwas. Doodmoe ga je naar bed. De volgende ochtend gaat de wekker: werk! Had je maar eens een dagje vrij.