 |
| RGB Free, by wax115 |
melaatsen bellend in verlaten straten.
We waren vergeten dat ook wij
ook wij met werk, kinderen, een barbecue en
als de oppas kan een avondje uit.
We waren het lichaam vergeten het hart
longen die dicht kunnen slibben. We waren vergeten de dobbelaar
met zijn stenen rinkelend in een tinnen blik.
We waren erbij toen de mensen
vochten met mensen die ze niet aan wilden raken.
We strompelden traag naar de klap
waarmee de ophaalbrug ratelend op zou gaan.
We waren vergeten dat we spelen
tot de dobbelaar de punten telt.