Parasieten

Foto: flickr, by matthewgriff

Toen Fred Rutten rond zijn aankomend ontslag bij PSV tegen interviewer Joep Schreuder zei dat hij zijn emoties liever even voor zichzelf hield, antwoordde Schreuder dat hij toch graag wat emotie wilde zien, 'omdat we daar denk ik toch wel een beetje recht op hebben.'
  Toen een voetballer van 36 voor de camera begon te huilen omdat hij een brief op de mat had gekregen waarin vermeld stond dat zijn voetballoopbaan voorbij is, buitelden de commentatoren over elkaar heen, vanwege de 'prachtige authenticiteit.'
  Toen er een bus in Zwitserland tegen de wand van een tunnel aanreed en er 22 kinderen overleden waren, kon je het opgewonden gejuich op de nieuwsredacties bijna horen. Honderden journalisten snelden naar Lommel om heel integer verslag te doen.
  Wanneer een Nederlandse journalist iemand interviewt, of dit nu een voetballer, een politicus of een nabestaande is, kan hij zich eigenlijk altijd het beste als volgt voorstellen: 'Hallo, ik ben de emotie-parasiet, ik kom u uitzuigen ten behoeve van het Nederlandse volk.'  Zo'n introductie lijkt me wel zo eerlijk.