Deugdzaam

Foto: flickr, by Lukas Plewnia

Een ontwikkelingspsycholoog stelde onlangs in de Volkskrant dat Westerse Jihadisten voor de kick in Syrië gaan vechten. De jeugdige vrijheidsstrijders maken op die manier in de meest letterlijke zin van het woord van de nood (verveling) een deugd (idealisme). Het is een listig mechanisme dat je wel vaker ziet. Bij mensen met weinig geld bijvoorbeeld, waarbij de nood van de armoede wordt omgezet in de deugd van het leiden van een 'eerlijk bestaan'. En waarbij rijke mensen worden weggezet als egoïstische bladblazers die zich hautain in hun witte villa's opsluiten.
    Nederlands kampioen in deze morele trucage is de besnorde voetbalanalist Johan Derksen. Was hij een matige voetballer, dan was dat omdat hij liever in de kroeg hing en als een echte kerel achter de vrouwen aanzat. Heeft iemand kritiek op de belabberde boekjes die hij uitgeeft, dan houdt hij een tirade tegen snobistische grachtenpanduitgeverijen en slaat hij zich genoegzaam op de borst omdat hij weet wat het volk echt wil.
  Zelfs kritiek op zijn sterke verhalen over prostitué-bezoek weet de sluwe vos nog terug te kaatsen als moreel falen van zijn criticasters (alleen saaie lullen gaan naar een museum, een man die een beetje deugt gaat naar de hoeren). Hoe sterker de kritiek op zijn seksistische machismo, hoe meer Derksen opzwelt als het toonbeeld van mannelijke deugdzaamheid. Het is slechts wachten op zijn hemelvaart, waarna de studio van RTL 7 zal transformeren tot een pelgrimsoord voor zeer deugdzame, diep-religieuze voetbalsupporters die wereldwijd het gospel van Derksen verkondigen.