Glans

RGB Free, by Zela

De stripboekenbeurs in TuinCafé De Witte Zwaan gaat om tien uur 's ochtends van start. Om vijf voor tien staat er al een samenscholing voor de ingang. Ernstig kijkende mannen met lege plastic tassen staan ongeduldig naar de deur te loeren.
   'Tak-tak-tak' klinkt het even later tussen de bomen, stripboeken die geroutineerd geschift worden in plastic bakken, incidenteel onderbroken door het zachte geritsel dat opstijgt wanneer een exemplaar de eerste keuring heeft overleefd.

  Achterin de tuin tekent Marc Verhaegen, voormalig hoofdtekenaar van Suske en Wiske, een figuur op een schutblad.
  Het voordeel van beeld: meteen herkenbaar voor elke aardbewoner. Tante Sidonia is tante Sidonia, of je nou een analfabete Keniaan of een afgestudeerde Chinees bent, terwijl deze zin alleen begrepen kan worden door Nederlanders met een opleiding.

  Maar goed.

 Als Verhaegen mijn albums signeert, openbaart hij wat er tijdens de creatie achter de schermen van Studio Vandersteen zoal gebeurde.

  Altijd leuk: het drama achter het drama.
 
  Zonder wrijving geen glans, daar lijkt het toch vaak op neer te komen. De beste tekenaars strijden om een plekje bij de beste studio's, waar ze albums tekenen vol strijdende personages, die jaren later in bakken komen te liggen van TuinCafé De Witte Zwaan, waar verzamelaars elkaar met ellebogen bewerken om een zeldzame eerste druk te kunnen scoren, die ze thuis liefdevol oppoetsen tot hij weer glanst als nieuw.