Waarheid

RGB Free, by criscris1

Aan het water van de plas zit een gabber een joint te draaien. Hij heeft een gabber-vriendinnetje en ze draaien  gabbermuziek: 'boem boem boem'.

  Ik zit ook aan het water en lees het boek 'De acht bergen' van Paolo Cognetti. In dat boek is het steenkoud. Dat ik het koud heb wanneer ik het lees, dat mijn voeten wegzakken in metersdiepe sneeuw en dat ik ademvlokjes voor me zie, zegt iets over de kracht van het boek.
  Het is een goed boek, omdat het vol waarheid zit, wat iets anders is dan werkelijkheid.
  In de werkelijkheid zit een gabber aan de waterkant met zijn vriendin een joint te roken, maar wat moet je daar verder mee? 
  In het boek blijft een man op een berg zitten, omdat hij nu eenmaal een bergbewoner is, en laat zijn vrouw en kinderen naar het dal vertrekken, omdat hij niet anders kan.
  Cognettti heeft die man via de lijnen van zijn plot zo door zijn verhaal zitten schuiven, dat hij is uitgekomen bij een stukje onweerlegbare waarheid.
  Het is net zo onvermijdelijk als het feit dat de dennenappels om me heen weer naar beneden komen vallen, als ik ze de lucht ingooi.
  De schrijver ontleedt, de natuurkundige meet en beide komen ze bij een stukje waarheid uit. 

   Het kan niet anders, of er zit in de roodverbrande rug van die gabber, zijn vriendin met haar opgeschoren koppie en zijn boem-boem muziek ook een stukje waarheid verborgen.
 
  Om het eruit te tikken, moet het vlees wel eerst woord worden.
 
  Driehonderd pagina's moet iemand aan hem gaan trekken en duwen, misschien moet zijn vriendinnetje akelig aan haar einde komen.
  Dan zullen we eens zien uit wat voor hout onze gabber gesneden is.
  Maar voorlopig is het daar veel te warm voor en komt hij weer goed weg, onze stonede kaalkop.