In de krant wordt al over hem geschreven zonder nadere toelichting: De Damschreeuwer heeft er spijt van. Had ik in dat nieuwe flutprogramma van BNN gezeten, De Bubbel, een programma in het kader van 'hou Patrick Lodiers aan het werk anders gaat hij gekke dingen doen', waarin mensen een week van het nieuws worden afgesloten, en ze hadden aan me gevraagd: 'wat is een damschreeuwer', dan had ik waarschijnlijk aan een jongetje gedacht dat ingespannen een potje aan het dammen is, om, wanneer zijn broer zijn dam afpakt, keihard te schreeuwen:
'Blijf van mijn dam af, lul!'
Ach ja, onschuldige herinneringen aan een Nederland dat nauwelijks meer bestaat. Dammen doen we niet meer, dat kost maar moeite, we schreeuwen alleen nog maar, of we rennen hard weg. God, wat mis ik de jaren vijftig.