De Libris Literatuurprijs ging afgelopen maandag verrassend naar Bernard Dewulf, de schetsjes over zijn familieleven werden door de jury een 'stilistisch kroonjuweel' genoemd. Ook werd hij geprezen omdat hij van 'het allergewoonste literatuur durft te maken'.
Ik weet het niet. Kinderen die een boterham met hagelslag eten, gemijmer over het feit dat ze minder buiten spelen dan vroeger, is dit nu literatuur? Waren deze schetsjes door een vrouw geschreven, dan vraag ik me af of de jury zo positief was geweest. Typisch gebabbel van een vrouwtje over haar super speciale kindertjes, zou er dan waarschijnlijk gedacht zijn, 'keukentafel-lectuur', aardig voor de Libelle.
Het is als de move van Wouter Bos: als hij het doet is het moedig, had een vrouw het gedaan dan was het zwak geweest. We kunnen nu al de les uit 2010 trekken: wil je scoren als man, ga zitten aan de keukentafel en tuur af en toe wat naar je kinderen.
Succes verzekerd.