Toen ik aankwam op het depot, lagen er nog geen postzakken. Toen ik mijn administratie had gedaan en wat had gegeten, was het busje nog steeds niet langs geweest. Ik was ook wat aan de vroege kant, dus besloot ik nog vijf minuten te wachten tot ik zou gaan bellen. Ik liep naar buiten en zag een oude voetbal liggen.
Deze kans liet ik me niet ontnemen.
Ik pakte de voetbal en schopte een minuutje tegen een muur. Dat ging sneller vervelen dan ik gedacht had. Ik ging achter het bureaut'tje zitten en herinnerde me de oproep die vanochtend in de Volkskrant had gestaan: stuur ons uw onzinnige haiku. Een haiku is een gedicht van drie regels, met respectievelijk vijf, zeven en weer vijf lettergrepen. Herman van Rompuy, onze EU-president, jeweetwel, die man die nog kleurlozer bleek te zijn dan Balkenende, schrijft in zijn vrije tijd haiku's:
Vier lege stoelen
rond een tafel in het gras.
Wachtend op gasten.
Tja, zou Martin Bril hier waarschijnlijk hebben gezegd.
Maar goed, ik zat daar toch, die voetbal was me gaan vervelen dus scheurde ik wat blaadjes van de kalender af en schreef de volgende drie haiku's:
Kabouter Plop zat
intens te genieten op
onze oprijlaan.
Wesley Sneijder rent
als een hazewindhond als
Yolanthe langs komt.
Eieren met spek
zijn het lievelingsgerecht
van onze huisarts.
Drie haiku's, ik las ze nog eens na, behoorlijk suffe hobby eigenlijk, die man moet inderdaad nog saaier zijn dan Balkenende, die racet tenminste nog in formule 1 wagens, geen wonder dat die Rompuy gewonnen had. Echt absurd waren ze eigenlijk ook niet, die van die huisarts was eigenlijk puur realisme, hoeveel huisartsen zouden er niet werkelijk graag eieren met spek eten?
Juist toen ik op wilde gaan staan om maar weer wat tegen die lekke voetbal te schoppen, kwam het busje voorrijden. De bestuurder vroeg of ik gevoetbald had,
'Ja', zei ik, 'die lag hier.'
'Wel opschrijven dat je hebt zitten wachten, ze zaten gewoon in de kantine te eten, nu mis ik het voetbal.'
Als de baas iets eet
moeten werknemers wachten
en voetbal missen.
De hele wijk bleef ik nadenken in die verdomde haiku's.