donderdag 22 december 2011

Kerst

Foto: flickr, by twistedmind
  Het kerstpakket.
  De grote vraag bij dit jaarlijks terugkerende ritueel: hoe beweeg je je op een coole manier met een kerstpakket over straat, in de bus en in de trein. Het antwoord is dat dit vooralsnog volstrekt onmogelijk is. Vorige week stond ik nog op station Bijlmer Arena een beetje te chillen, toen er een grote, stoere, en nu moet ik oppassen want voor je het weet ben je je baan kwijt maar ik zeg het toch maar gewoon neger voorbij kwam lopen. Petje op, sportschool. In alle gevallen was het een imponerende verschijning geweest.
  Maar hij droeg een groot, rood kerstpakket in zijn sportschoolarmen.
  Hij zag eruit als een schlemiel.
Als zo iemand er al uit ziet als een schlemiel met zo'n doos met eten omdat je weer een jaar zo ontzettend je best hebt gedaan, hoe moet ik er dan uitzien met zo'n doos?
  Ik probeer het niet eens meer om er iets van te maken. Ik holde naar de bus en zette het kerstpakket op de stoel naast me. Een paar haltes verder stapte er een man in, hij had ook een kerstpakket. Hij ging tegenover me zitten.
  'Zo, jij ook een?', vroeg hij. 'We zijn net een stel pakezels, of niet.' Net een fractie te laat besefte ik me dat deze man behoorlijk bezopen was. 'We hebben net borrel gehad', verkondigde hij al snel. Bij de Vondellaan bleef de bus vijf minuten als een loden kei op z'n plaats staan. Mensen begonnen mee te luisteren.
  Even later in de trein had ik een zitplaats, pal naast de toiletten. Na tien minuten struikelde een andere man half over mijn pakket het toilet binnen en bleef daar tot aan station Den Bosch de longen uit zijn lijf staan kotsen.