Sommige filosofen lijken lichtelijk geobsedeerd door het feit dat je met taal niet alleen iets kan beschrijven, je kan er ook iets mee doen.
Voorbeelden van dit soort 'taaldaden' zijn het geven van bevelen, het doen van beloften, het zeggen van 'ja' tijdens een huwelijksceremonie.
Ik denk dat we sinds gisteren een compleet nieuwe 'taaldaad' aan het bekende rijtje toe kunnen voegen:
'Het verkloten van olymisch goud'.