'Dat is precies wat die lui willen horen! Dochter vermoordt vader. Niet hard te maken. Vrijspraak. Je kunt de teleurstelling bijna ruiken. De mensen willen altijd dat het waar is, als een ander iets verschrikkelijks lijkt te hebben gedaan, of te zijn overkomen, al naar gelang... Zo zijn de mensen toch.'
Aldus de moordenaar van de moeder van 'Hennie A' in 'Onder het plaveisel het moeras', deel 3b van 'de Tandeloze Tijd'. Hennie A. is hierin een fictionalisatie van Annie E., die misschien onschuldig in de gevangenis belandde.
'Ik ga op het bankje zitten en na het gebruikelijke ritueel zegt de voorzitter dat de jongste rechter, Van Dijk, zal beginnen met het voorlezen van het vonnis over Amber. Ik hoor Van Dijk praten en eerst begrijp ik het niet. Wat bedoelt ze? Maar dan zie ik haar verbeten gezicht, die ogen die me vol haat aankijken, en dan begrijp ik het.'
Aldus Lucia de Berk in haar boek over haar onterechte veroordeling.
Je zou bijna in de 'Ewige Wiederkehr des Gleichen' van Nietzsche gaan geloven, maar het ligt vast simpeler: universele behoefte aan zondenbokken. Ik stel voor dat alle rechters in opleiding voortaan verplicht de Tandeloze Tijd 3a en 3b moeten lezen, dat kan sowieso geen kwaad en misschien blijft er wel iets hangen.