SNEEUW
Ik ben bij oma geweest en
ze zag wit als sneeuw
Haar lach die was verstild
tot een glimlach of een geeuw
Toen ik zeven werd kreeg ik van haar
een Indianenpak. Pijl en boog, een mes:
stoerder was er niet
Wekenlang was ik een krijger
van verdriet wist ik nog niet
Of dat ze
de wortels uit mijn schoenen haalde,
als we netjes zongen
kregen we er iets voor terug
Ik kan nu zingen wat ik wil,
ik krijg er niets voor terug.
Als ik de kaarsjes uitblies moest ze lachen,
trots omdat we ouder werden.
Of dat ze pannenkoeken bakte,
soep met balletjes,
een pakje fris: niet knijpen.
Ik weet niet of er een hemel is
en de meesten verdienen er ook geen
Maar wat mij betreft mogen ze best
(zo nu en dan)
Een uitzondering maken, voor echte lieve mensen
Van hen was zij er een