 |
| Foto: flickr, by jonvelle |
Ik fietste van het Brugplein naar de gouden draak langs een groepje uitgelaten piloten en stewardessen, het was carnaval. Toen ik ze allang voorbij was, had ik twee gedachten over het bevrijdende effect van carnaval geformuleerd, één een wat filosofische en de andere een biologische. De filosofische is dat het carnaval je een mogelijkheid geeft om een paar dagen per jaar van rol te wisselen: wat een bevrijding! Even hoef je niet meer die loodzware identiteit met je mee te zeulen waar je al je hele leven mee worstelt, je bent iemand anders geworden, je bent vrij.
De biologische verklaring waarom carnaval zo aanspreekt, is dat de de tijdelijke vervaging van normen en waarden, van vaste rolpatronen, dikke mannen de kans geeft om eindelijk bovenop hun minderjarige buurmeisje te gaan liggen. Welke van de twee verklaringen je het meeste aanspreekt, hangt waarschijnlijk van je mensbeeld af, alsook van het feit of je zelf graag met een paardenkop door de stad sjouwt.
